Laatste dagen Nieuw-Zeeland

De laatste dagen van Nieuw-Zeeland zijn snel voorbij gegaan. Het was eindelijk gestopt met regenen toen we aankwamen bij Lake Aniwhenua, de plek waar we bij de Maori bleven slapen. De dag ervoor kwam het nog met bakken tegelijk naar beneden. Er waren zelfs wegen helemaal overstroomd, waardoor het nog de vraag was om of we wel weg konden komen sommige dagen. Door de regenval was het raften op maandag niet doorgegaan. Gelukkig ging het abseilen in de Waitomo caves wel door. We hebben hierdoor nog fantastische dingen mogen meemaken op het noorder eiland van Nieuw-Zeeland.

Met de bus reden we door de heuvelachtige landschappen die ons deden denken aan The Shire uit de Lord of The Rings films. Met het prachtige groene kleurtje en alle schaapjes was het plaatje compleet. Onder deze landschappen liggen meer dan 3000 grotten die ook van de eigenaar zijn die het stuk land erboven bezit. Je hebt dan dus eigenlijk een goudmijn onder je land liggen, want de maatschappijen die de tours erdoor heen doen betalen een flink bedrag aan de eigenaar om de grotten te huren. Met het busje kom je uit bij een schuurtje te midden van al die heuveltjes en schaapjes. Leuk feitje: er zijn in Nieuw-Zeeland echt 10x zoveel schapen dan mensen. De meeste mensen wonen in Auckland, want het Zuidereiland is behoorlijk dun bevolkt. Bij het schuurtje kregen we een soort condoom aangereikt die moest dienen als wetsuit. Ik voelde me net een soort worstje. Over het condoom heen kregen we een harnas om mee te kunnen abseilen en je kreeg regenlaarzen aan. Met een knalrode helm met hoofdlamp zagen we er weer erg charmant uit. Kay en ik probeerde naar de grot toe te waggelen, maar dat condoompak zit zo belachelijk strak dat je blij mag zijn dat je kunt ademen. Om de grot in te komen, moesten we gelijk 20 meter abseilen in een waterval. Kay en ik hebben op dat soort momenten even het gevoel van, hoe heeft het weer zo ver kunnen komen. We laten ons alles maar aanpraten en staan daar ineens als jut en jul om vrijwillig 4 uur 18 meter onder de grond door te brengen. Op het moment dat je in de grot staat ben je blij dat je het worstenpak aan hebt, want man wat is het koud. Je staat continue in een laag water die per kwartier hoger werd. Doordat het buiten nog steeds regende steeg het water niveau enorm snel en moest de groep na ons op de helft terug. Het luchtgat was te klein geworden en op sommige plekken was alleen nog water, waardoor verder gaan onmogelijk was. Wij hebben dus opnieuw zoveel mazzel gehad. Als we in het andere busje zaten, waar de groep achter ons in zat, hadden we niet door kunnen gaan. Je moet niet claustrofobisch zijn als je dit gaat doen. Je moet erg vaak over je buik door de grot heen kruipen of je armen op je hoofd houden, omdat je anders vast zit. Na een van de afdalingen in een waterval stond je in een grotje van 2 m2 en moest je onder de waterval doorkruipen waar een gat zat dat precies groot genoeg was voor 1 persoon. Normaal gesproken is dit gat groter, maar door het water was het nu dus erg krap. Tijdens de tocht zie je op de wanden veel glowworms. Deze maden geven licht in het donker waardoor het net lijkt of je naar een sterrenhemel kijkt. Na 4 uur ben je best blij dat je weer boven de grond bent. Je bent een verrimpeld omaatje, want je huid is 4 uur onder water geweest en het water is door de regen niet echt schoon. Die avond sliepen we in Rorotua een stadje waar het altijd naar rotte eieren ruikt. Door de zwavelgassen zijn er op vele plekken warm water bronnen waar je naar kunt kijken. In het dorpje wonen erg veel Maori, de oudste bewoners van Nieuw-Zeeland die er nu nog wonen.

De Maori zijn rond 1300 per kano in Nieuw-Zeeland gekomen. Het is niet altijd duidelijk geweest waar ze toen vanaf kwamen, maar er wordt vermoed dat zij oorspronkelijk op Hawaiki woonden. De Maori staan bekend om hun vele tatoeages die allemaal een eigen betekenis hebben. Op hun gezicht bijvoorbeeld: linkerhelft staat voor de moederskant, rechterkant staat voor vaders kant en de rest van het gezicht toont aan hoeveel moorden ze hebben gepleegd. Iemand waarbij het hele gezicht is vol getatoeëerd is dus een belangrijker of sterker persoon, want hij heeft meer macht verkregen door de moorden. De tatoeages mogen ze niet zelf uitkiezen. Je verteld je verhaal en de studio kiest het onderwerp. Tegenwoordig zijn de Maori niet meer zo traditioneel, maar vroeger leefden ze echt zoals wij dat hebben geleerd tijdens onze culture stop. Bij Lake Aniwhenua was een lodge gebouwd om daar groepen op te vangen. De hele dag maakte je met de bus stops in het stadje dichtbij het meer. De reden dat we niet in het stadje zelf sliepen is vooral omdat het daar te gevaarlijk is. Dit is ook de reden van het initiatief dat de familie heeft genomen om tours aan te bieden die wij hebben gedaan. Door toerisme heeft het stadje, dat erg veel armoede kent, een grotere inkomstenbron. Je denkt; Nieuw-Zeeland kent toch geen armoede? Het land wat van de Maori's is, is een tijd geleden opgekocht door de regering. Het werk wat werd verricht door de Maori, zoals houtzagerij, werd vervangen door machines en veel Maori werden werkeloos. Het land dat van hun was werd nu gebruikt op een andere manier waar zij zelf geen invloed meer op hadden. Hierdoor ontstonden er bendes en is criminaliteit een groot probleem in de dorpjes in dat gebied. Vele kinderen worden naar school gestuurd zonder eten, omdat dit er simpelweg niet is. Door het initiatief van de familie wordt er voor ons gekookt en gaan alle restjes naar de kinderen in de school. Het geld wordt gebruikt om kinderen naar universiteiten te laten gaan en soms gaan er ook kinderen uit de stammen mee met een stray reis om ze op die manier over Nieuw-Zeeland te laten leren. De groepen komen ook langs op de school, zodat ze leren over andere landen en gebruiken. Toen de vrouw van de familie ons dit vertelde was iedereen muisstil. Ze was zich ervan bewust dat armoede op andere plekken van de wereld nog veel extremer was, maar dat dit haar volk was waar zij zich hard voor wilde maken. Het was echt heel bijzonder om dit mee te maken.

De laatste paar dagen hebben we in Auckland door gebracht. Een vriend van mij woont daar en hij heeft ons allemaal tips gegeven. Zo zijn we de laatste dag naar Waiheke Island gegaan, een klein eilandje vlak naast Auckland. Het is maar 30 minuten met de boot, maar je bent even heel ver verwijderd van alle drukte in de stad. Met uitgestrekte wijngaarden hebben wij ons prima vermaakt. Op de zitzakken met een wijntje in onze handen keken we uit over Auckland stad. Echt super leuk om zo onze reis in Nieuw-Zeeland af te sluiten. Die avond zijn we met die vriend van mij en nog andere mensen die we hadden leren kennen uit gegaan. Het was st. Patricksday en vrijdag avond. De hele stad had zich verzameld in de pub. Het was daarom erg pittig om direct van de stad door te gaan naar het vliegveld, want om 06:00 uur ging onze eerste vlucht naar Sydney. Nu wachten we op Sydney tot we mogen boarden naar het vliegtuig voor Bangkok. Een hoofdstuk is afgesloten en we gaan op naar Azië!!! Super veel zin in.

Liefs,
Leonie